หมายเหตุ: เราต้องการมอบเนื้อหาวิธีใช้ปัจจุบันในภาษาของคุณให้กับคุณโดยเร็วที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ หน้านี้ได้รับการแปลด้วยระบบอัตโนมัติ และอาจมีข้อผิดพลาดทางไวยากรณ์หรือความไม่ถูกต้อง จุดประสงค์ของเราคือเพื่อให้เนื้อหานี้มีประโยชน์กับคุณ คุณแจ้งให้เราทราบว่าข้อมูลดังกล่าวมีประโยชน์ต่อคุณที่ด้านล่างของหน้านี้ได้หรือไม่ นี่คือ บทความภาษาอังกฤษ เพื่อให้ง่ายต่อการอ้างอิง
คำนวณหาค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานจากประชากรทั้งหมด โดยให้รวมค่าตรรกะและข้อความในการคำนวณด้วย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเป็นการวัดของวิธีการกระจายที่ออกจากค่าเฉลี่ย
ไวยากรณ์
STDEVPA(value1,value2,...)
value1,value2,... คือค่า 1 ถึง 30 จากประชากร
ข้อสังเกต
-
ฟังก์ชัน STDEVPA สันนิษฐานว่าอาร์กิวเมนต์เป็นประชากรทั้งหมด ถ้าข้อมูลของคุณแทนตัวอย่างประชากร คุณต้องคำนวณค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานโดยใช้ฟังก์ชัน STDEVA
-
อาร์กิวเมนต์ที่มี TRUE จะประเมินเป็นค่า 1 และอาร์กิวเมนต์ที่มีข้อความหรือ FALSE จะประเมินเป็นค่า 0 (ศูนย์) ถ้าไม่ต้องการรวมข้อความหรือค่าตรรกะในการคำนวณ ให้ใช้ฟังก์ชัน STDEVP แทน
-
สำหรับตัวอย่างประชากรขนาดใหญ่ฟังก์ชัน STDEVA และฟังก์ชัน STDEVPA จะส่งกลับค่าที่เกือบจะเท่ากัน
-
ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานจะถูกคำนวณโดยใช้วิธี "biased" หรือ "n"
-
ฟังก์ชัน STDEVPA ใช้สูตรต่อไปนี้
ตัวอย่าง
St1 |
St2 |
St3 |
St4 |
St5 |
St6 |
St7 |
St8 |
St9 |
St10 |
สูตร |
คำอธิบาย (ผลลัพธ์) |
1345 |
1301 |
1368 |
1322 |
1310 |
1370 |
1318 |
1350 |
1303 |
1299 |
=STDEVPA([St1], [St2], [St3], [St4], [St5], [St6], [St7], [St8], [St9], [St10]) |
ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของความแข็งแรงที่จุดแตกหัก โดยตั้งสมมติฐานว่ามีเครื่องมือเพียง 10 ชิ้นเท่านั้นที่ผลิตออกมา (26.05455814) |