Ten artykuł zawiera opis składni formuły i zastosowania funkcji POZYCJA w programie Microsoft Excel.
Opis
Zwraca pozycję pewnej liczby na liście liczb. Pozycja liczby jest to jej wielkość w stosunku do innych wartości na liście. (Gdyby przeprowadzić sortowanie listy, pozycja liczby oznaczałaby jej miejsce na liście po sortowaniu.)
Ważne: Tę funkcję zamieniono na jedną lub więcej nowych funkcji, które mogą zapewniać większą dokładność i mają nazwy lepiej oddające ich przeznaczenie. Mimo że ta funkcja jest wciąż dostępna w celu zachowania zgodności z wcześniejszymi wersjami programu, należy rozważyć rozpoczęcie korzystania z nowych funkcji, ponieważ ta funkcja może być niedostępna w przyszłych wersjach programu Excel.
Aby uzyskać więcej informacji na temat nowych funkcji, zobacz POZYCJA.ŚR, funkcja oraz POZYCJA.NAJW, funkcja.
Składnia
POZYCJA(liczba;lista;[lp])
W składni funkcji POZYCJA występują następujące argumenty:
-
Numer: Argument wymagany. Liczba, której pozycja ma zostać określona.
-
Ref: Argument wymagany. Odwołanie do listy liczb. Nieliczbowe wartości argumentu lista są ignorowane.
-
Porządek: Argument opcjonalny. Liczba wskazująca sposób określania pozycji liczby.
Jeżeli argument lp jest równy 0 lub jest pominięty, program Microsoft Excel określa pozycję liczby, jak gdyby argument lista był listą sortowaną w kolejności malejącej.
Jeżeli argument lp ma dowolną wartość niezerową, program Microsoft Excel określa pozycję liczby, jak gdyby argument lista był listą sortowaną w kolejności rosnącej.
Spostrzeżenia
-
Funkcja POZYCJA nadaje zduplikowanym liczbom taką samą pozycję. Obecność zduplikowanych liczb ma jednak wpływ na pozycje następnych liczb. Przykładowo, jeżeli na liście liczb całkowitych liczba 10 pojawia się dwukrotnie i ma pozycję 5, wówczas liczba 11 będzie miała pozycję 7 (żadna liczba nie będzie miała pozycji 6).
-
W pewnych sytuacjach przydatne może być uwzględnianie przy obliczaniu pozycji także liczb zduplikowanych, czyli powtarzających się. W poprzednim przykładzie powtarzająca się liczba 10 mogłaby, na przykład, uzyskać pozycję 5,5. Cel ten można osiągnąć, dodając do wyniku funkcji POZYCJA pewną wartość korygującą. Metoda taka jest skuteczna zarówno w przypadku obliczania pozycji w kolejności malejącej (argument lp = 0 lub pominięty), jak i w kolejności rosnącej (argument lp jest różny od zera).
Wartość korygująca jest obliczana następująco: wk=[ILE.LICZB(lista) + 1 – POZYCJA(liczba; tablica; 0) – POZYCJA(liczba; tablica, 1)]/2.
W poniższym przykładzie POZYCJA(A2;A1:A5;1) = 3. Współczynnik korygujący wynosi (5 + 1 – 2 – 3)/2 = 0,5, a obliczona przy jego uwzględnieniu pozycja wynosi 3 + 0,5 = 3,5. Jeśli pewna liczba występuje na liście tylko raz, współczynnik korygujący dla jej pozycji wynosi 0.
Przykład
Skopiuj przykładowe dane z poniższej tabeli i wklej je w komórce A1 nowego arkusza programu Excel. Aby formuły wyświetlały wyniki, zaznacz je, naciśnij klawisz F2, a następnie naciśnij klawisz Enter. Jeśli to konieczne, możesz dostosować szerokości kolumn, aby wyświetlić pełne dane.
Dane |
||
---|---|---|
7 |
||
3,5 |
||
3,5 |
||
1 |
||
2 |
||
Formuła |
Opis (wynik) |
Wynik |
=POZYCJA(A3;A2:A6;1) |
Pozycja liczby 3,5 na podanej powyżej liście (3) |
3 |
=POZYCJA(A2;A2:A6;1) |
Pozycja liczby 7 na podanej powyżej liście (5) |
5 |