STDEVP, functie

Syntaxis

STDEVP(getal1;[getal2];...)

De syntaxis van de functie STDEVP heeft de volgende argumenten:

• getal1     Vereist. Het eerste getalargument dat betrekking heeft op een populatie.

• getal2, ...     Optioneel. Maximaal 255 getalargumenten die betrekking hebben op een populatie. U kunt ook één matrix of een verwijzing naar een matrix opgeven in plaats van argumenten gescheiden door komma's.

Opmerkingen

• Met STDEVP wordt ervan uitgegaan dat de argumenten de gehele populatie vormen. Als uw gegevens een steekproef van de populatie omvatten, berekent u de standaarddeviatie met STDEV.

• Bij grote steekproeven geven STDEV en STDEVP nagenoeg hetzelfde resultaat.

• De standaarddeviatie wordt berekend volgens de 'n'-methode.

• Argumenten zijn getallen of namen, matrices, of verwijzingen die getallen bevatten.

• Logische waarden en getallen in de vorm van tekst die u rechtstreeks in de lijst met argumenten typt, worden in de berekening opgenomen.

• Als een matrix of verwijzing als argument is opgegeven, worden alleen de getallen in die matrix of verwijzing gebruikt. Lege cellen, logische waarden, tekst of foutwaarden in de matrix of de verwijzing, worden genegeerd.

• Foutwaarden of tekst die niet in een getal kan worden omgezet, geven een fout als resultaat.

• Gebruik de functie STDEVPA als u logische waarden en getallen in de vorm van tekst wilt gebruiken in de berekening.

• De vergelijking voor STDEVP luidt als volgt:

  

  waarbij x het steekproefgemiddelde GEMIDDELDE(getal1,getal2,…) en n de grootte van de steekproef is.

Voorbeeld

Kopieer de voorbeeldgegevens uit de volgende tabel en plak deze in cel A1 van een nieuw Excel-werkblad. Om resultaten van formules weer te geven, selecteert u deze, drukt u op F2 en drukt u vervolgens op Enter. Indien nodig kunt u de kolombreedten aanpassen als u alle gegevens wilt zien.